تازه سرليکونه
د (عقايد) نورې ليکنې
تازه سرليکونه
بېلابېلې ليکنې
د مسلمان او مؤمن توپیر، د اسلام او ایمان سره
  تعلیم الاسلام ویب پاڼه
  October 28, 2018
  0

د مسلمان او مؤمن توپیر، د اسلام او ایمان سره

لیکوال: شیخ الاسلام مفتي محمد تقي عثماني حفظه الله

ژباړه: علي الله متوکل الرحمن 


په لغات کي «ایمان» د زړه تصدیق دی او «اسلام» اطاعت او فرمانبرداري ده. د ایمان ځای زړه او د اسلام ځای د زړه اعضاء او جوارح دي، مګر شرعاً اسلام بغیر له ایمان څخه او ایمان بغیر له اسلام څخه اعتبار نه لري، یعني یوازي په زړه سره د الله او رسول تصدیق کول شرعاً اعتبار نه لري، ترڅو چي دغه تصدیق په ژبه ښکاره نه کړي او اطاعت او فرمانبرداري و نه کړي او اطاعت او فرمانبرداري تر هغه وخته اعتبار نه لري، ترڅو په زړه سره د الله او رسول تصدیق و نه سي.


هدف دا چي؛ د لغوي معنی په اعتبار ایمان او اسلام بېل مفهومونه لري، قرآن کریم او حدیثو کي هم د لغوي مفهوم په اعتبار ایمان او اسلام بېل دي، مګر خپله د قرآن کریم او حدیثو د تصریحاتو مطابق دا ښکاره ده، چي شرعاً ایمان بغیر له اسلام څخه او اسلام بغیر له ایمان څخه معتبر نه دی. بعضي تحقیق کوونکو دا موضوع داسي بیان کړې ده: د ایمان او اسلام مسافت یو دی، توپیر په شروع (مبداء) او ختم (منتهی) کي دی؛


الف. «ایمان» د زړه څخه شروع کیږي او پر ظاهر ختمیږي.
ب. «اسلام» د ظاهر څخه شروع کیږي او پر زړه باندي ختمیږي.


که چیري د زړه تصدیق و ظاهري اقرار او اعمالو ته و نه رسیږي، د ایمان تصدیق اعتبار نه لري. همداسي که ظاهري اقرار او اطاعت د زړه و تصدیق ته ونه رسیږي، نو دا اسلام اعتبار نه لري. (افاده الاستاذ العلامه مولانا انور شاه قدس سره)
 

دا چي د ایمان او اسلام لغوي او شرعي مفهوم تعین سو، نو د مؤمن او مسلمان مفهوم هم ورسره معلوم سو. شیخ الاسلام علامه شبیر احمد عثماني رحمة الله علیه د صحیح مسلم په شرح کي پردې بحث د امام غزالي رحمة الله علیه او د امام سبکي رحمة الله علیه تحقیق را اخیستی،کوم چي پورته ذکر سو. 


امام سبکي رحمة الله علیه وایي: الاسلام موضوع للانقیاد الظاهر مشروطاً فیه الایمان، و الایمان موضوع للتصدیق الباطن مشروطاً فیه القول عند الامکان. ( فتح الملهم ج: اول، ص: ۱۵۱)
ژباړه: اسلام د ظاهري اطاعت او فرمانبرداری موضوع ده، ایمان پکښي شرط دی. او ایمان د باطني تصدیق موضوع ده، د امکان تر حده د ژبي اقرار پکښي شرط دی.


او د هدایه شارح شیخ کمال الدین بن همام رحمة الله علیه خپل د عقائدو په مستند او مشهور کتاب «مسامره» کي د محمدي امت اتفاق داسي را نقل کوي: و قد اتفق اهل الحق و هم فریقا الاشاعرة و الحنفیة علی تلازم الایمان و الاسلام بمعنی انه لا ایمان یعتبر بلا اسلام، و عکسه ای لا اسلام یعتبر بدون ایمان فلا ینفک احدهما عن الأخر. (ج: ۲ ص: ۱۸۶) 

اهل حق، چي دواړه اشاعره او حنفي وه، پردې اتفاق کړی دی، چي ایمان او اسلام یو د بله متلازم دي، یعني ایمان بغیر له اسلام څخه معتبر نه دی، او نه ددې برعکس، یعني نه اسلام بغیر له ایمان څخه معتبر دی، نو ځکه یو د بل څخه نه سي بېلېدای.

 

تبصره
يو نوم خامخا وليکئ.دغه نوم تر ٤٠ تورو زيات دى.
برېښناليک خامخا وليکئ.دغه برېښناليک تر ٤٠ تورو زيات دى.دغه برېښناليک باوري نه دى!.
متن خامخا وليکئ.متن تر وروستي بريده رسېدلى دئ.

  که نه لوستل کېږي دلته کليک وکړئ.  

سرته